Kendimde değilim...Biliyorum...Farkındayım...Artık ben ben olmaktan çıktı resmen...Algılayamıyorum ne yaptığımı ve ne söylediğimi...Duygularımı yitirmiş bir durumdayım...Sevgi nedir? onu bile sorgulayamıyorum...Günlerdir uyuyorum...Gözlerimi kapatıyorum ama düşünemiyorum...Beynimden o kadar çok şey geçiyor ki...Hiç birini yakalayamıyorum...Bu yüzden de düşünemiyorum...Susuyorum...Konuşmuyorum bile...Ağzımı dahi açmıyorum...Dinliyorum sadece...Yorum yapmak istiyorum ama kelimeleri birbirine yapıştıramıyorum...Yarı yolda bırakıyorlar beni...Gözlerimi dikiyorum duvara ve amaçsızca bakıyorum karşımdaki cansız ve renksiz betona...İnsanların yüzlerine bile bakmıyorum hatta...Gözlerinin
içine bile dokunmuyor göz bebeklerim...Dışarısını seyrediyorum...Müziği dinleyip bilmediğim sözlerini tekrarlamaya çalışıyorum...Öylece duruyorum rüzgarın kollarında...Yanaklarım nasıl soğuk ama umursamıyorum...Hissetmiyorum...Gözlerim kapanıyor...Sanırım gene uyuyacağım...Merakla bekliyorum seni hayat...Acaba yarın ne getireceksin torbanda...
I_lean
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder