'Yazmak,mutlu bir insanın yapacağı bir iş değildir! 'demişler...Evet, bende bu kanıya katılıyorum...Yazmak,mutsuz zamanların mutluluk kaynağı bana göre...Evet tam da anladığınız gibi şu an mutsuzum ve yazıyorum...Hayata karşı olan direncim kırıldı sanırım...Bugünlerde her şey kötü gidiyor...Ve ben ne bu kötü gidişin nedenini biliyorum ne de buna dur diyebiliyorum...Birileri fena halde beddua etti sanırsam bana...Dilim bana kötü dualar etmiyor...Kelimeler bana düşman değil o yüzden de kelimelerden kocaman bir şato yapıyorum sizlere...
Hayal kırıklığının ne kadar yıkıcı olduğunu biliyorum aslında ama gene de hayalimin yerle bir oluşunu seyretmek göz yaşlarımı dindiremiyor... Umut etmenin de güzel olduğunu yıllardan beri fısıldıyorlar kulağıma...O kadar büyük hayal kırıklıkları içerisindeyim ki umut etmeyi boşadım hayatımdan...Gebe kaldığım yalnızlığım yanıma kar mı kalacak bilemiyorum...Mutsuzluğun kıyısında dolaşırken birden bire ayağım kayıp mutluluk denizine düşermiyim onu da bilmiyorum...Birisi saçımdan kavrayıp çekecek mi beni mutsuzluk kıyısında üşümekten ölme derecesine gelen beni...Umutsuzluğum giderek büyüyor şatonun duvarları yükseldikçe... Kelimelere daha fazla acı çektirmeden yatıp uyumak en iyisi olacak...Hepinize iyi geceler...
I_lean
o sacından tutup ben cekicem en sonunda seni o olcak yani :)
YanıtlaSil