Son zamanlarımın en güzel arkadaşlığını bana sessizlik yapmakta...Çıt çıkmayan tek göz odada kendimi bulduğum yer sadece sessizliğim...Bana doğruları fısıldayan bir ses gibi...Düşüncelerimi silip atmak için beynimden tek ihtiyacım olan ilaç;sessizlik...Bazen bedenimi ürpertse de...Bazen korkak bir kedi misali duvarın dibine sığınsam da...Gözlerimi sonuna kadar açıp ürkek ürkek baksam da etrafıma...Son zamanlarımın en güzel hediyesi sessizlik...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder