KALP KONUŞMASI

Merhaba...Ben geldim...Biliyorum haber vermeden çaldım kapını ama burada olacağını biliyordum...Hiç bir yere gidecek durumun yok zaten...Haberlerini aldım merak etme...Eeee nasılsın bakalım??? İyi misin???İyi gibi görünüyorsun ama sanki biraz solgun gibisin...Seni ilk gördüğümde daha renkli idin...Kıpkırmızı yanakların vardı...Hafif kilo mu aldın sen???Yoksa büyüdün mü???Baksana şu haline koskocaman suratın olmuş...Ben seni tanıdığımda yumruk kadardın...Şimdi de elime avucuma zor sığıyorsun...Yok yok kesin büyümüşsün sen...Kabına sığamamış da dolmuş taşmışsın...Acaba o yüzden mi bu kadar paramparça oldun sen???Bakıyorum da haline küçük küçük çatlaklar var üzerinde...Bazıları da çok büyük...Herhalde yerin sana dar geldi...Hatamı biliyorum aslında...Seni hiç görmeye gelmedim...Yalnız bıraktım...Ama biliyordum ki sen kendi başının çaresine bakacak kadar olgundun...Başkalarının bana ihtiyacı vardı...Daha zayıf yüzler var biliyor musun???Onlara yardım etmek zorundaydım...Biliyorum bana bu yüzden kırgınsın...Aslında arada da olsa seni ziyarete gelmem gerekiyordu...Ama bak şimdi buradayım...İçinden geçenleri biliyorum...Ölüm döşeğine düşünce mi aklına geldim diye soruyorsundur kendi kendine...Ama bilmiyordum...Gerçekten bilmiyordum bu kadar çok zarar görebileceğini...Beni affedersin değil mi???Yoksa bu kırıklar ve çatlaklar onlar yüzünden mi???Çok mu üzdüler seni???Tamire ihtiyacın var değil mi???Farkındayım...Çünkü o kadar yavaş adımlarla yürüyorsun ki...Korkuyorum düşeceksin diye...Yok böyle söyleme...Baksana hala ayaktasın...Can veriyorsun yüzüne...Hem artık ben varım...Sana yardıma geldim...Bundan sonra birlikte adımlar atacağız...Bütün bu gördüğüm kırıntılar gidecek...Yepyeni,tertemiz yapacağım seni...Tekrardan eski kırmızı haline döneceksin...Adım atmayı bırak eskisi gibi koşmaya bile başlayacaksın...Hadi toparlan...Temiz hava almaya çıkalım...Kendine gelirsin...Hem bir bakalım kimler kimler kırmış seni...Sen kimleri kimleri kırmışsın...

YENİ GÜNE UYANMAK

Saçmalamaya başladım...Kendime inanamıyorum ya...Doğru düzgün konuşamıyorum bile...Saçma sapan konular üzerine gereksiz cümle kurmakta üzerime yoktur sanırım...Resmen dilim tutuluyor ya...Elim ayağıma karışıyor...Etkisi de baya bir sürüyor...Bugün yemeğimi üzerime dökmede rekor kırdım diyebilirim...Bir türlü beceremedim yani doğru düzgün yemek yemesini...Sürekli olarak gülüyorum deli gibi...Uçan kuşa,tepsinin rengine,masadaki kül tabağına...Yok yani yanlış anlaşılmaktan korkuyorum...Olup olmadık şeylere gülen sıyırmış kız lakabı takılabilir yakında bana...Zaten karnımda da bir sancı...Kramplar eksik olmuyor bugünlerde vücudumda...Heyecandan mı korkudan mı anlayamadım gitti...Gene hiç bir şeyden emin değilim ve bu durum aşırı derecede canımı sıkmaya başladı...Kendi kendime gelin güvey oynuyor gibi hissediyorum kendimi...Bir iyiyim bir kötüyüm...Bir yakınım bir uzağım...Bir eminim bir o kadar da şüpheciyim...Ne yapacağımı bilemeden ortalarda dolanıyorum anlayacağınız...Bir çıkış yol aramaya bile yeltenemiyorum...Biblo misali olduğumda yerde duruyorum...Ama çirkin bir biblo yani...Öle ahım şahım göz alıcı bir şey de değil üstelik...Bugünlerde kendimden nefret etme noktasındayım gerçekten...Hiç olmadığım bir insan gibi davranıyorum resmen...Aklım uçtu gitti...Mantıklı konuşamıyorum...Dediğim gibi öyle mal mal gülüyorum...Kendim cümleleri kuruyorum kendi cümlelerime ben gülüyorum sadece...Of ne yapacağımı iyice şaşırdım...Şaşkınım...Sevineyim mi yoksa üzüleyim mi bilemiyorum...Kendi durumum da hiç de iyi değil yani...İçler acısı...Kendimi toparlamam gerekiyor...Evet...Bunu yapmalıyım...Hem de bir an önce yapmalıyım...İlk önce derin bir nefes almak ile başlasam iyi olacak...Elimi yüzümü soğuk su ile yıkayayım sonra da...Aynaya baktığımda kendi kendime konuşacağımı biliyorum...Olmadığım bir insan gibi davranmak sana yakışmıyor diyeceğini umut ediyorum...Penceremi sonuna kadar açacağım ki bütün rüzgar odamın içine girsin...Hafiften bir titreme alacağını düşünüyorum vücudumun...Soğuk sudan dolayı buz gibi olmuş yüzüme dokunacağım...Boy aynasından tekrar kendime bakacağım...Hafif bir müzik açıp yatağıma uzanacağım ve müziğin melodisine kendimi kaptırıp uyuyacağım...Sabah gözlerimi açtığım zaman yepyeni bir güne uyanmış olacağım...Bu sefer daha farklı olacak gün ama...Kendime gelmiş olacağım...Normalde nasılsam öyle olacağım...Saçma sapan konuşmalar,cümleler yok olmuş olacak...Daha mantıklı bir tavır sergileyeceğim...Eskiden nasılsam öyle olacağım ben...Evet...Buna inanıyorum...Yapabilirim...Haydi yeni bir güne uyanalım...

YAĞMUR...

Düşünceler gene kemirmeye başladı beynimi...Elim kolum bağlı bir şekilde rüzgara doğru oturmuşum ellerim havada yağmurun yağmasını bekliyorum...Aslında şimşeklerin çakması baya bir zaman oldu ama hala görünürlerde yağmur damlaları yok...Ah şu damlalar nasıl da kendini naza çekiyorlar...Bulutlar unuttu mu yoksa nasıl yağmur indireceklerini???Yoksa başka bir bulutu mu bekliyorlar yağmak için???Çok zaman oldu ama ya...Hadi yağmur...Nerede kaldın???Yağ artık...Çok yoruldum seni beklemekten...Ha bugün ha yarın derken sayamadım uykusuz geçen gecelerimi...Bekliyorum...En azından ufak ufak çiselemeye başlasan...O zaman içimde bir umut doğar...Evet yağmur yağacak diye daha büyük bir heyecanla beklerim senin gelişini...Yüzüme konduracağın küçücük bir yağmur damlası nasıl da beni mutlu edecek biliyor musun???Bak hala gözlerimi yummadım...Pencerenin önünde bekliyorum...