Şuna dikkat ettim ki ben gündüzleri kesinlikle yaşayamıyorum...Her ne kadar uykumu alsam da sabahın bir saatinde kalkmak çok güzel ama sadece kahvaltı yapmak için...İki saat içinde yeniden bir ağırlık çöküyor üzerime ve hop yatağa...Uykuya...Gündüzleri ayakta olunca daha fazla yoruluyorum ve canım hiç bir şey yapmak istemiyor...Akşama kadar ben uyuyayım...Akşam uyanayım...Yemeğimi yiyeyim...Sonra ne iş varsa yapayım...Sabaha kadar çalışayım...Hiç sorun değil ama yeter ki bana gündüzleri hele ki sabahları bulaşmasınlar...
Bir de ben uyandıktan hemen sonra hiç kimse bulaşmasın bana...Çünkü çok sinirli oluyorum...Çok gıcık davranışlar içerisine girip etrafımdakilerin de sinirlerini bozabiliyorum...Bir saat sonra her ne kadar normal hayatıma geri dönsem de o zaman dilimine kadar kimsenin benimle konuşmamasını,bana laf atmamasını,benden cevap beklememesini kısacası kimsenin bana bulaşmamasını istiyorum...Nedenini bir türlü çözemedim ama uyandıktan sonra ben hep bu moddayım...İnsan neden uyanır uyanmaz mutlu olmaz ki...Hep depresif...Hep melankolik...Hep üzgün...Hep negatif...Gördüğüm rüyalardan kaynaklanıyor diyeceğim ama tam olarak ne gördüğümü bile hatırlamıyorum ki...Bir türlü çözemedim gitti...
Bir de bankalardan nefret ediyorum...Para çekmek için iki günden beri uğraşıyorum...En sonunda cinnet geçirip bankacı katili olacaktım...Neyse ki uzun ama uzun uğraşlar sonucunda paramı çekebildim...Götümden terler aka aka nasıl para çekilirmiş onu öğrendim bugün resmen...İkinci bir hesap açmış olmam bile işimi kolaylaştırmadı desem yeridir hatta...Ne zormuş arkadaşım 2011 yılında bankamatikten para çekmek...Mutlu sona ulaştım ama sinir harbi geçirmeden de yapamadım...
Neyse...Sağlık olsun diyelim...Bunu da öğrenmiş oldum...Baya bir yazı yazdım sanırım...Artık masamla ve kalemlerim ile birleşme zamanım geldi...Hepinize sinirsiz,huzurlu,sakin ve bankamatik gerektirmeyen günler dilerim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder