Aradan çok çok zaman geçti...Uzun ama çok uzun yıllar oldu yüzünü görmeyeli...Ama asla unutmadım seni...Hiç bir zaman silmedim seni aklımdan...Hep bir yerde vardı silüetin...Neden seni terk ettiğimi bilmiyorsun ve belki de asla bilmeyeceksin...
Çok çok zaman olmuştu seninle karşılaşmayalı...En son karşılaşmamızın üzerinden devri alem geçti resmen...Ama ben gene de seni bıraktığım günü hatırlıyorum...Beni son gördüğün zamandaki bakışlarını hatırlıyorum...
Bugün karşılaştık...Beni fark ettin mi bilmiyorum ama ben sana uzun uzun baktım...Hiç değişmemişsin...Belki de hiç değişmeyeceksin ama ben bunu asla bilmeyeceğim...Eminim ki biraz daha büyümüşsündür...Çocuksu hallerinden kurtulmuşsundur...
Zaman akıp gitmiş biliyor musun...Geriye dönsem...Senli zamanlarıma dönsem...O zamanın içinden sadece seni çeker alırdım şimdiki zamanıma...Ve geleceğime taşırdım seni...
Büyük bir aptallıktı benim yaptığım...Zaman zaman düşündüğümde keşkelerim çokça senle ilgili...Bunu yapmamalıydım...Seni orada savunmasız bırakmamalıydım...Seni de götürecektim yanımda aslında...Biliyordum...Ama yapamadım...Pişmanlığımı unutmayacağım...Zaten o yüzden hala kırıklar canımı yakıyor...
Ama gene de seni çok seviyorum ve çok özlüyorum...Kendine çok iyi bakman dileği ile...
Manevi kardeşime...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder