PLATONİK

Bir yıllık esaretin sonuna geldim...İçimde büyüttüğüm saçma sapan bir duyguyu siğneme basmıştım ama ona da son veriyorum bu akşam...Bir umut büyütmüştüm zaman içerisinde sana dair...Çünkü hiç bir zaman ne hissettiğini,ne düşündüğünü,ne söylediğini anlayamamıştım...Hep bir açık kapı olarak düşünmüştüm sözlerini her ne kadar anlamasam da...Belki bir gün diye içimden geçirdiğim cümleleri şu an siliyorum beynimden...Aslında beni hiç sevmemişsin...Susuşların her ne kadar bende "belki" lere dönüşse de...Sen beni hiç sevmemişsin...Boşuna bir bekleyiş benimkisi bugün anladım...Boşuna geçirilmiş bir yıllık saçma sapan bir zaman dilimi...Belki de büyük bir salaklık...Ama bitti...Koparıp atıyorum seni bu akşam,bu yazı ile...Ne şarkını dinlerim bundan sonra,ne de ismini anarım,andırırım...Bitti...Bu akşam bu platonik duyguya sonsuza kadar mühür basıyorum...Hem de en siyahından...Yolun açık olsun...